درآ تا خرقه قالب دراندازم همین ساعت

درآ تا خانه هستی بپردازم همین ساعت

صلا زن پاکبازی را رها کن خاک بازی را

که یک جان دارم و خواهم که دربازم همین ساعت

کمان زه کن خدایا نه که تیر قاب قوسینی

که وقت آمد که من جان را سپر سازم همین ساعت

چو بر می آید این آتش فغان می خیزد از عالم

امانم ده امانم ده که بگدازم همین ساعت

جهان از ترس می درد و جان از عشق می پرد

که مرغان را به رشک آرم ز پروازم همین ساعت